Civicidea

7 აგვისტოს სამოქალაქო იდეამ უმასპინძლა ონლაინ შეხვედრას „ეშმაკი დეტალებშია – დისკუსია საქართველო – ჩინეთის სტრატეგიული პარტნიორობის საკითხზე,“ სადაც საერთაშორისო ექსპერტებმა საქართველოს მიერ ჩინეთთან გაფორმებული სტრატეგიული თანამშრომლობის შეთანხმებასთან დაკავშირებულ რისკებზე იმსჯელეს.

შეხვედრის მომხსენებლები იყვნენ:

გლენ ტიფერტი – ჰუვერის ინსტიტუტის მკვლევარი, ჩინეთის გლობალური ბასრი ძალა პროექტის თანათავმდჯომარე;
მარტინ ჰალა – სინოპსის-ის დამფუძნებელი და დირექტორი;
ლაურა ჰარტი -სეიფგარდ დიფენდერის კამპანიის დირექტორი;
მარიეკე ოლბერგი– გერმანიის მარშალის ცენტრის აზიის პროგრამის უფროსი მკვლევარი;
მოდერატორი თინათინ ხიდაშელი – სამოქალაქო იდეას თავმჯდომარე.

როგორც ცნობილია, საქართველოს მიერ ჩინეთთან ხელმოწერილი დოკუმენტი, პოლიტიკის, ეკონომიკის, ხალხთაშორის-კულტურული ურთიერთობების და საერთაშორისო სფერობში თანამშრომლობის გაღრმავებას ითვალისწინებს. შესაბამისად, დისკუსიის მიზანს ჩინეთ-საქართველოს თანამშრომლობის არსის, მისი პერსპექტივებისა და რისკების გარკვევა წარმოადგენდა.
ქვემოთ გთავაზობთ შეხვედრაში მონაწილე ექსპერტების მიერ გამოთქმული მოსაზრებების  შეჯამებასა და ძირითად დასკვნებს:

ამგვარი სტრატეგიული თანამშრომლობის ძირითადი მიზანი, წესებზე დაფუძნებულ გლობალურ პოლიტიკაში, ჩინეთისთვის დაუსჯელი ოპერირების შესაძლებლობების შექმნაა. მცირე სახელმწიფოები, რომლებიც გაეროს სისტემაში ხმის უფლებით სარგებლობენ, ჩინეთთან სტრატეგიული პარტნიორობით ამ უფლებას კარგავენ და  მისი პოზიციების ავტომატური გამხმოვანებლები ხდებიან, სანაცვლოდ იმავეს ვერ იღებენ. ჩინეთი დიდი ხანია ცდილობს დასავლური საერთაშორისო წესრიგის ალტერნატივა შექმნას. ამისთვის ის იყენებს ისეთ ინიციატივებს, როგორიცაა:

• ერთი სარტყელი ერთი გზა 2013 წლიდან

• გლობალური განვითარების ინიციატივა 2021 წლიდან

• გლობალური უსაფრთხოების ინიციატივა 2022 წლიდან

• გლობალური ცივილიზაციის ინიციატივა 2023 წლიდან

აღსანიშნავია, რომ ამ ინიციატივების ღია მხარდაჭერა, რომლებიც (როგორც წესი) ასახულია სტრატეგიული პარტნიორობის შესახებ დოკუმენტებში და მათ შორის დევს საქართველოსთან გაფორმებულ შეთანხმებაშიც, ჩინეთს საშუალებას აძლევს მოახდინოს იმის დემონსტრირება, რომ მსოფლიოში სულ უფრო იზრდება უკმაყოფილება არსებული საერთაშორისო წესრიგის მიმართ და იზრდება იმ სახელმწიფოების რიცხვი, რომლებიც ხელს აწერენ ანტი ჰეგემონურ განწყობებსა და მიესალმებიან მულტიპოლარიზმს.

მიუხედავად იმისა, რომ პარტნიორობის გაფორმების საწყის ეტაპზე, მასში იშვიათად ჩანს კონკრეტული შინაარსი, ჩინეთი თანდათანობით ზრდის მოთხოვნებსა და წნეხს უმცროსი პარტნიორების მიმართ. საქართველოს შემთხვევაშიც, ამ ეტაპზე, არ არის განსაზღვრული სპეციფიკური მოქმედებათა კურსი, რომელსაც ჩინეთი ჩვენგან მოელის, მათ შორის ქვეყნის საგარეო პოლიტიკურ არჩევანთან დაკავშირებითაც. თუმცა, არსებობს რისკები, რომ ჩინეთი გაზრდის პოლიტიკურ წნეხს, რათა აიძულოს საქართველო ნატოს თუ რომელიმე სხვა დასავლური ინსტიტუტის წინააღმდეგ მოქმედებები. შესაბამისად, შეთანხმების ხელმოწერით, საქართველო თმობს ძალიან ბევრს, იღებს ჩინეთისთვის საკვანძო ყველა გლობალურ ინიციატივაში მონაწილეობის ვალდებულებას და სანაცვლოდ იღებს, პრაქტიკულად არაფერს.

გლობალური საერთაშორისო წესრიგის წინააღმდეგ კოორდინირებული მოქმედებების უზრუნველყოფის გარდა, არსებობს კონკრეტულ სახელმწიფოებთან დაკავშირებული ინტერესები. საქართველოს შემთხვევაში, ეს არის ღრმაწყლოვანი პორტები (ანაკლია და ფოთი); ქვეყნის, როგორც უსაფრთხო სავაჭრო ალტერნატივის როლი, რომელიც გვერდს უვლის რუსეთს; ჩინური კომპანიების მსუყე კონტაქტები ინფრასტრუქტურის სფეროში და სხვა. ხსენებულ სფეროებში ჩინეთის უკვე არსებული გავლენების ფონზე, სტრატეგიული პარტნიორობის შეთანხმების გაფორმება, საქართველოს ჩინეთზე ეკონომიკურ დამოკიდებულებას გამოიწვევს. ეს ყოველივე განსაკუთრებით საშიშია იმ ფონზე, როდესაც არ არსებობს მსგავსი ეკონომიკური ბერკეტებისგან გათავისუფლების საერთაშორისო ლეგალური მექანიზმები. საქართველოს მიერ ჩინეთთან სტრატეგიული პარტნიორობის შეთანხმების კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორი ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობებია. ორივე ეს ქვეყანა ესწრაფვის ლიბერალური მსოფლიო წესრიგის რევიზიას. მიუხედავად, იმისა რომ მათ შორის რჩება მნიშვნელოვანი განსხვავებები, დასავლეთის წინააღმდეგ ისინი კოორდინირებულად მოქმედებენ, რაც კარგად ჩანს უკრაინაში მიმდინარე ომში, ჩინეთის გაცხადებული „ნეიტრალიტეტის“ მიუხედავად.

ამ თვალსაზრისით საინტერესოა, მაგალითად, გლობალური უსაფრთხოების ინიციატივაში ჩინეთის მიერ გაჟღერებული ისეთი თეზისი, როგორიცაა „განუყოფელი უსაფრთხოება.“ ეს ცნება საბჭოთა კავშირში და წარმოიშვა გულისხმობს, რომ ერთი სახელმწიფოს მიერ მეორის სუვერენიტეტის დარღვევა შეიძლება გამართლდეს მაშინ, თუ დამრღვევის სახელმწიფოს სტრატეგიული ინტერესები საფრთხის ქვეშ დადგება. შესაბამისად, „განუყოფელი უსაფრთხოების“კონცეფცია რუსეთის მხრიდან უკრაინაში არაპროვოცირებული შეჭრის ლეგიტიმაციის ჩინურ ვარიანტს წარმოადგენ.

შეიძლება ითქვას, რომ  ჩინეთ-საქართველოს სტრატეგიული პარტნიორობა მიმართულია საქართველოს პოტენციალის – გახდეს ნატოსა და ევროკავშირში წევრი ერთადერთი კავკასიური ქვეყანა წინააღმდეგ. საქართველო შუაში დგას როგორც გეოგრაფიულად (მნიშვნელოვან როლს თამაშობს შუა დერეფნის ინიციატივაში), ასევე გეოპოლიტიკურად (მიისწრაფვის გაწევრიანდეს დასავლურ ალიანსებში, ევროკავშირსა და ნატოში). ამდენად, იმ დროს როცა რუსეთსა და ჩინეთს შორის ძალთა ბალანსი იცვლება დასავლური სანქციებისა და უკრაინაში ომის ფონზე  დასუსტებული რუსეთის გამო, ჩინეთმა,  შესაძლოა უფრო მტკიცე პოლიტიკა გაატაროს სამხრეთ კავკასიასა და ცენტრალურ აზიაში. ამიტომ, ჩინეთი შეეცდება საქართველო ჩამოაშოროს დასავლურ ტრაექტორიას და დააახლოოს იგი საკუთარ ორბიტასთან.

საქართველო-ჩინეთის პარტნიორობის შეთანხმება ძალიან ჰგავს ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპაში არსებულ ვითარებას და ისეთ ინიციატივას, როგორიცაა მაგალითად 16+1. მაშინ, ბევრ ევროპულ სახელმწიფოს სურდა გაეძლიერებინა პოლიტიკური და ეკონომიკური პარტნიორობა ჩინეთთან ხელს აწერდა შეთანხმებებს ჩინეთთან პრაქტიკულად ისე რომ არ იცოდა მათი გრძელვადიანი შედეგი. შესაბამისად, გასაკვირი არ არის, რომ ამ  შეთანხმებების დიდი ნაწილი არ განხორციელებულა, ან უარყოფითი შედეგები მოჰყვა.

სწრაფად ცვალებად გეოპოლიტიკურ ვითარებაში, განსაკუთრებით უკრაინაში მიმდინარე ომის დაწყების შემდეგ აღმოსავლეთისა და დასავლეთის სცენარით პარალელურად თამაში შეუძლებელი ხდება, რაც კარგად გაიაზრეს ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპის სახელმწიფოებმა, თუმცა საქართველოსთვის მათ შეცდომები, გაკვეთილი არ აღმოჩნდა.

დასავლური მიდგომების გადააზრების კარგი მაგალითია იტალია, რომელიც  2019 წლიდან არის „ერთი სარტყელი ერთი გზა პროექტის ნაწილი,“ რამაც იტალიას სარგებელი არ მოუტანა, სამაგიეროდ შეარყია მისი როგორც სანდო პარტნიორის სტატუსი G7-ში, ევროკავშირსა და ნატოში. ამ ფონზე გასაკვირი არ არის, რომ იტალია პროექტიდან გასვლას ცდილობს, თუმცა არსებული შეთანხმება არ ითვალისწინებს ანულირების მექანიზმებს და ამიტომ პროექტის დატოვების შემთხვევაში, ქვეყანას მნიშვნელოვანი საფასურის გადახდა მოუწევს.

იაზრებს თუ არა ზემოჩამოთვლილ რისკებს საქართველოს ხელისუფლება, რა მოტივი ამოძრავებთ მას? არადემოკრატიული მთავრობები, განსაკუთრებული ცდუნებით უყურებენ ჩინურ ინვესტიციებს. ვინაიდან, მათ შეუძლიათ ააშენონ პორტები, გზატკეცილები და განახორციელონ სხვადასხვა მსხვილი ინფრასტრუქტურული პროექტები და შესაბამისად მოსახლეობას გარკვეული სერვისი მიაწოდონ, რომლის ელექტორალურ ხმებში კონვერტირებას ხელისუფლება შეეცდება. ამასთან, გაუმჭვირვალე ჩინური კაპიტალი, კორუფციული გარიგებებისთვის ნოყიერ ნიადაგს წარმოადგენს, რითაც პირადი მიზნების სახელმწიფოს ინტერესებზე მაღლა დამყენებელი ადგილობრივი ჩინოვნიკები სარგებლობენ.

ანგარიში წარმოადგენს სამოქალაქო იდეას შარშანდელი კვლევითი ნაშრომის “ჩინეთის ორმაგი თამაში რუსეთ-უკრაინის ომში” განახლებულ ვერ სიას, რომელიც მიმოიხილავდა რუსეთ უკრაინის ომის დაწყებიდან ოთხი თვის განმავლობაში გამოვლენილ ჩინეთის ტაქტიკურ და სტრატეგიულ ნარატივებს. ის ასევე ეხება პეკინსა და მოსკოვს შორის განვითარებულ ურთიერთობათა დინამიკას სხვადასხვა სფეროში, მათ შორის საერთაშორისო პლატფორმებზე, ეკონომიკაში, პოლიტიკაში, სამხედრო თანამშრომლობასა და დეზინფორმაციულ კამპანიებში. აღსანიშნავია, რომ მშვიდობისკენ მიმართული ჟესტების ენის მიუხედავად, ჩინეთის ქმედებები და განცხადებები მიუთითებს მის კომპლექსურ პოზიციონირებაზე, რომელშიც ის აბალანსებს ურთიერთობებს როგორც რუსეთთან, ისე – დასავლეთთან. აქედან გამომდინარე, ჩვენი კვლევის მთავარი მიზანია, გამოავლინოს ჩინეთის ჭეშმარიტი ზრახვები და კომპლექსური თამაში უკრაინაში რუსეთის ფედერაციის სრულმასშტაბიან შეჭრასთან დაკავშირებით.

მეტი ინფორმაციისთვის იხილეთ სრული ანგარიში ?

სამოქალაქო იდეა გთავაზობთ 2023 წლის 31 ივლისს ჩინეთ-საქართველოს შორის გაფორმებული სტრატეგიული პარტნიორობის დოკუმენტის ანალიზს.

საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ირაკლი ღარიბაშვილის ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკაში ვიზიტის შემდეგ საქართველოს და ჩინეთის ორმხრივი ურთიერთობები სტრატეგიულ პარტნიორობაში გადაიზარდა. 31 ივლისს საქართველოს მთავრობის ოფიციალურ ვებგვერდზე გამოქვეყნებული დოკუმენტის მიხედვით , მხარეები ვალდებულებას იღებენ, გააფართოვონ თანამშრომლობა და გააღრმავონ ურთიერთობები საერთაშორისო საკითხებში, ერთობლივად უზრუნველყონ რეგიონული და გლობალური მშვიდობა, სტაბილურობა და განვითარება. დოკუმენტში გაწერილი დებულებებისა და პრინციპების სისრულეში მოყვანამ შესაძლოა, გამოიწვიოს საქართველოს სტრატეგიული დამოკიდებულება ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკაზე, შესაბამისი შედეგებით ქვეყნის საგარეო-პოლიტიკური ორიენტაციისა და საერთაშორისო ურთიერთობებისთვის. საგულისხმოა, რომ ეს ყველაფერი ხდება ევროატლანტიკური ინტეგრაციის დაჩქარებისთვის, სასწრაფო და აუცილებელი გადაწყვეტილებების მიღების პროცესში მკვეთრი შეფერხებისა და ანტიდასავლური რიტორიკის ყოველდღიური ზრდის ფონზე.

სამოქალაქო იდეას სრული ანალიზი იხილეთ ?

საზაფხულო სკოლის მთავარი ამოცანა, საქართველოს მოქალაქეების (მიუხედავად ადამიანების ეთნიკური და რელიგიური კუთვნილებისა) ერთიან სამოქალაქო ერად ფორმირების ხელშეწყობაა. სწორედ ამ მიზნით, 6 დღის განმავლობაში, თქვენთან ერთად, შევეცდებით ვიმსჯელოთ მრავალფეროვან საკითხებზე: ევროკავშირის ადამიანის უფლებების დაცვის მექანიზმებზე, მის პოლიტიკაზე უმცირესობების უფლებრივი მდგომარეობის გასაძლიერებლად, საქართველოში ეთნიკური და რელიგიური უმცირესობების ინტეგრაციის საკითხებზე, სტრატეგიულ კომუნიკაციებზე, განვიხილოთ თუ როგორ და რა ფორმით მუშაობს/ვრცელდება დეზინფორმაცია საქართველოს რეგიონებში, როგორი უნდა იყოს უმცირესობების ინტერესების დაცვაზე მორგებული ქვეყნის საგანმანათლებლო პოლიტიკა, რა პრაქტიკა აქვს განვითარებული ქართულ სასამართლოს ამ კუთხით და ა.შ.

ჩვენი მთავარი მიზანია, თქვენთან ერთად, განვიხილოთ ქვეყანაში არსებული ყველა გამოწვევა და ერთად ვიპოვნოთ მათი გადაჭრის გზები, პასუხები სხვადასხვა კითხვაზე. ვისაუბროთ საქართველოში მოღვაწე იმ ეთნიკური და რელიგიური უმცირესობების წარმომადგენლებზე, რომლებმაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს ქართული ლიტერატურის, კულტურისა და ისტორიის განვითარებაში და იმსახურებენ დაფასებას.

საქართველოს მსგავსი მრავალეთნიკური და მულტირელიგიური ქვეყნისთვის უკიდურესად მნიშვნელოვანია, რომ არა მხოლოდ უმცირესობის წარმომადგენლებმა იგრძნონ თავი ერთიანი სახელმწიფოს ნაწილად, არამედ, უმრავლესობის წარმომადგენლებსაც სრულად ჰქონდეთ გაცნობიერებული ქვეყნის განვითარებაში, ყველა ეთნიკური თუ რელიგიური ჯგუფის წარმომადგენლის წვლილი და დამსახურება. არსებითად არასწორი და ყოველგვარ საფუძველს მოკლებულია სწორედ იმ ღრმად ფესვგადგმული ნარატივის არსებობა, რომლის მიხედვითაც, საქართველო მხოლოდ ეთნიკურად ქართველების „შექმნილი“ ქვეყანაა. ამგვარი მიდგომა, სხვა პრობლემებთან ერთად, რომლებიც უკვე სახელმწიფოს პოლიტიკაში გამოიხატება, იწვევს ეთნიკური ჯგუფების ერთმანეთისგან დაშორებას და იზოლაციას.

სწორედ ამ თემებზე ვიმსჯელებთ საზაფხულო სკოლაში და თქვენთან ერთად, თავისუფალ და საინტერესო გარემოში, სასიამოვნოდ გავატარებთ ზაფხულის ცხელ დღეებს.

საზაფხულო სკოლის დღის წესრიგი და ბიოგრაფიები ?

“განსხვავებით, გასული წლის მადრიდის სამიტისგან, როცა ის სამიტი ცხადდებოდა ისტორიულად, ახლა, ნამდვილად იყო ისტორიული სამიტი. ჩვენ ვნახეთ, (შვედეთის გაწევრიანებაზე) საბოლოო თანხმობა თურქეთისგან, იყო მომენტები, ამ ერთი წლის განმავლობაში, რომ ეს რთულად მისაღწევი ჩანდა.

ბუნებრივია, ძალიან მნიშვნელოვანი იყო გადაწყვეტილება, რომელიც უკრაინასთან მიმართებით იყო მიღებული, რომ მაპ-ი აღარ არის მოთხოვნილი, როგორც ნაბიჯი, უკრაინის ნატოში გაწევრიანებისთვის. ეს დაჩქარებული პროცესი, თავისთავად, შესაძლებლობას ქმნის, რომ პირდაპირი მოხდეს უკრაინის გაწევრიანება, რაიმე პაუზის გარეშე, რაც რუსეთს საკუთარი აგრესიული მოქმედებების კიდევ უფრო გააქტიურების საშუალებას მისცემდა.

სამწუხაროდ, ეს სამიტი ვერ აღმოჩნდა ისტორიული ჩვენთვის, საქართველოსთვის. რაც სრულიად შესაძლებელი იქნებოდა, საქართველოს ხელისუფლების შესაბამისი ადექვატური მოქმედების პირობებში.“ – თინათინ ხიდაშელი.

სრული სტატია

https://www.amerikiskhma.com/a/georgia-s-former-defence-minister-tina-khidasheli-summarizes-nato-summit/7181087.html

სამოქალაქო იდეასა და EESPN (Eastern European Social Policy Network) თანამშრომლობის ფარგლებში, ქვეყნის მიმდინარე სოციალური კეთილდღეობის პოლიტიკის გაზიარების მიზნით, წარმოგიდგენთ, სამოქალაქო იდეას სტაჟიორის, დეა ბაკაშვილის ბლოგს, ჭიათურელი მაღაროელების პროტესტის შესახებ.

სტატიაში განხილულია ჭიათურის, როგორც ამიერკავკასიაში მანგანუმის მოპოვებისა და გადამუშავების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ცენტრის, დანიშნულება საქართველოს ეკონომიკისთვის. ასევე, ის ძირითადი მოთხოვნები, რომლებიც უკავშირდება მაღაროელების სოციალური და შრომითი უფლებების დაცვას. პროტესტის მიმდინარეობისას განვითარებული მოვლენებისა და მიღწეული შეთანხმების ეფექტურობის შეფასებას.

შეგახსენებთ, რომ შეთანხმება ჯორჯიან მანგანეზსა (Georgian Manganese) და ჭიათურელ მაღაროელებს შორის, მოიცავს სამთვიანი სამუშაო ჯგუფის შექმნას კრიზისების მართვის გეგმის შესამუშავებლად. შესაბამისად, პროცესი ჯერ კიდევ გრძელდება და აუცილებელია ჩვენი აქტიური ჩართულობა.

სრული სტატია ?

პროექტის – „საქართველო როგორც მრავალეთნიკური და მრავალფეროვანი ქვეყანა“ ფარგლებში წარმოგიდგენთ მონიტორინგის რიგით მე-2 ანგარიშს, რომელიც ეხება ქართული ენისა და ლიტერატურის სახელმძღვანელოებს. ქართული ენისა და ლიტერატურის სახელმძღვანელოების განხილვისას ჩვენი მთავარი ამოცანა იყო, შეგვეფასებინა:

• რამდენად და რა სიხშირით გვხვდება საქართველოში მცხოვრებ/მოღვაწე ეროვნულ ან რელიგიურ უმცირესობებზე ცნობები, ან მათი ნაწარმოებები ლიტერატურის სახელმძღვანელოებში;

• სასკოლო წიგნების შემქმნელები რამდენად აცნობიერებენ, რომ მრავალფეროვანი საქართველოსთვის ქართველი, ექსკლუზიურად „ქართველ მართლმადიდებელ კაცს“ არ ნიშნავს და ქართული ლიტერატურის შემადგენელია ყველა ის ავტორი და მოღვაწე, ვინც ჩვენს ქვეყანაში ქმნიდა ლიტერატურას;

• რამდენადაა გააზრებული და ასახული ის იდეა, რომ საქართველოში ლიტერატურული მემკვიდრეობაა ყველაფერი, რაც საქართველოში მოღვაწე ხელოვანების მიერ არის შექმნილი, მიუხედავად პირველწყაროს ენისა.

ანგარიში სრულად ?

პროექტის მთავარი ამოცანა, საქართველოს მოსახლეობის (მიუხედავად ადამიანების ეთნიკური და რელიგიური კუთვნილებისა) ერთიან სამოქალაქო ერად ფორმირების ხელშეწყობაა. მიგვაჩნია, რომ აღნიშნული ამოცანის გადაწყვეტა შესაბამისი ხედვებისა და ფილოსოფიის სასკოლო განათლებაში ინტეგრაციის გარეშე რთული
მისაღწევია. სწორედ ამიტომ, ჩვენი პროექტიც პრობლემების ფუნდამენტურად გაანალიზებას და მათი აღმოფხვრის გზების ძიებას ემსახურება. ამ მიზნით, უმნიშვნელოვანეს ამოცანად მიგვაჩნია, საწყის ეტაპზე, სასკოლო სახელმძღვანელოების საფუძვლიანი აუდიტი იმის გასარკვევად, თუ რამდენად უწყობს ხელს სასკოლო განათლება საქართველოში მაცხოვრებელი სხვადასხვა ეთნოსებისა და ერების წარმომადგენლებს საქართველოს ისტორიის, განვითარებისა და სახელმწიფოებრიობის ნაწილად იგრძნონ თავი.

ანგარიში სრულად ?

“სამოქალაქო იდეა“ გმობს, რუსეთთან პირდაპირი ფრენების აღდგენის გადაწყვეტილებას და მიიჩნევს,  აუცილებელი და უალტერნატივოა, რომ საქართველოს ხელისუფლებამ:

• უარი თქვას ფრენების აღდგენაზე და შეუერთდეს ევროკავშირის სანქციებს რუსული ავიაკომპანიების წინააღმდეგ, ისევე, როგორც რუსეთში ფრენებზე :

• სავიზო რეჟიმი დაუწესდეთ რუსეთის მოქალაქეებს.

ასევე , მიუღებელია ქართული ავიაკომპანიის სურვილი, განახორციელოს ფრენები მოსკოვის მიმართულებით.

2022 წლის 8 თებერვალს, რუსულ მედია საშუალებებში გავრცელდა რუსეთის ფედერაციის საბჭოს საერთაშორისო საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარის პირველი მოადგილის, ვლადიმერ ჯაბაროვის განცხადება იმის შესახებ, რომ საქართველომ თავად მიმართა რუსეთს საჰაერო კომუნიკაციის აღდგენის თხოვნით. 10 მაისს, რუსეთის პრეზიდენტის ვლადიმერ პუტინის განკარგულებით, რუსეთმა საქართველოს მოქალაქეებისთვის სავიზო რეჟიმი გააუქმა, რაც შესაბამისად რუსული ავიაკომპანიებისთვის საქართველოში ფრენებზე აკრძალვის მოხსნასაც ითვალისწინებდა. 15 მაისს, სამოქალაქო ავიაციის სააგენტომ რუსულ ავიაკომპანიის, Азимут-ის მხრიდან თბილისში პირდაპირი ფრენების თაობაზე ნებართვა გასცა. ეს უკანასკნელი პირველი ფრენის შესრულებას 17 მაისიდან გეგმავს. გარდა ამისა, სამოქალაქო ავიაციის ცნობით, “შემოსულია (სხვა) რამდენიმე ავიაკომპანიის განაცხადი საქართველოსა და რუსეთს შორის რეგულარული საჰაერო მიმოსვლის განხორციელების მოთხოვნით.”

აღსანიშნავია, რომ კომპანია აზიმუტმა, აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი ვებ გვერდზე გამოქვეყნებული ქვეყნების სიიდან ამოიღო, თუმცა ახორციელებს  ფრენებს სიმფეროპოლის მიმართულებით , ყირიმში. რაც აბსოლუტურად იგივე კონტექსტია, როდესაც  ოკუპანტი ქვეყნის ავიაკომპანია ასრულებს რეისებს მის მიერ ოკუპირებული ქვეყნის ტერიტორიაზე.

2022 წლის 19 ოქტომბერს, უკრაინის ეროვნული უსაფრთხოებისა და თავდაცვის საბჭოს გადაწყვეტილებით, ეკონომიკური და სხვა სახის სანქციები დაედო რუსულ ავიაკომპანია აზიმუტსა და მის დირექტორთა ბორდის ცალკეულ წევრებს. უფრო კონკრეტულად კომპანიას დაეწესა შემდეგი სახის შეზღუდვები: ნებისმიერი სახის სავაჭრო ოპერაციების აკრძალვა, ტრანზიტის შეზღუდვები, კაპიტალის გაუქმება, ეკონომიკური და ფინანსური ვალდებულებები, ლიცენზიებისა და ნებართვების გაუქმება, პრივატიზაციისა და ლიზინგის აკრძალვა, სახელმწიფო და თავდაცვის შესყიდვების აკრძალვა, მათი თვითმფრინავების  უკრაინის ტერიტორიაზე შესვლისა და დაშვების აკრძალვა, ფასიანი ქაღალდების ტრანზაქციები, უკრაინის ეროვნული ბანკის ნებართვების გაუქმება, ვალუტის კონტროლი, ავტორიზებული კაპიტალის შეზღუდვა, ხელშეკრულებების შეწყვეტა, ტექნოლოგიებისა და ინტელექტუალური საკუთრების აკრძალვა, მიწის საკუთრების შეძენა და სხვა.

განცხადებაში ნათქვამია რომ უკრაინული მხარე გადაწყვეტილების შესახებ აცნობებს უკრაინის საგარეო საქმეთა სამინისტროს, ევროკავშირის, ამერიკის შეერთებული შტატების და სხვა სახელმწიფოების კომპეტენტურ ორგანოებს, რათა დააყენოს მათთან მსგავსი შემზღუდავი ზომების შემოღების საკითხი. შესაბამისად, არ უნდა გაგვიკვირდეს ის ფაქტი, რომ უახლოეს პერიოდში ვიხილოთ ინფორმაცია აშშ-ს, ევროკავშირისა და სხვა კომპეტენტური სახელმწიფოებისა თუ ინსტიტუციების მხრიდან ავიაკომპანია აზიმუტის სანქცირების შესახებ.